O rasie psów stróżująco obronnych Hovawart FCI
POCHODZENIE: Niemcy.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 12.01.1998.
UŻYTKOWOŚĆ: Pies służbowy. Stróżująco – obronny.
KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 2 Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła.
Sekcja 2.2 Molosy typu górskiego.
Pies stróżująco obronny
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Hovawart to bardzo stara niemiecka rasa psów pracujących. Nazwa pochodzi z jednej ze starych odmian języka niemieckiego: Hova = Hof (podwórze, farma) and wart = Wachter (strażnik). Począwszy od roku 1922 dokonano odtworzenia rasy, wykorzystując w tym celu psy wiejskie. Na początku miały też miejsce kojarzenia z owczarkami niemieckimi, leonbergerami i innymi rasami. Dzięki ostrej selekcji udało się odtworzyć oryginalny typ wiejskiego psa pracującego.
W kraju pochodzenia za nadzwyczaj ważne uznaje się, aby hovawart był psem zdrowym. W szczególności udało się, poprzez dopuszczanie do hodowli jedynie osobników zdrowych, w znacznym stopniu ograniczyć występowanie dysplazji stawów biodrowych. Należy mieć nadzieję, że za tym przykładem pójdą kluby rasy w innych krajach.
ZACHOWANIE/ TEMPERAMENT:
Ceniony pies pracujący o wszechstronnej użytkowości, ma wyrównany i łagodny temperament. Odznacza się instynktem obrony, walecznością, pewnością siebie i odpornością na stres, dobrym węchem i średnią pobudliwością. Harmonijna budowa i wyjątkowe oddanie swej rodzinie czynią z niego wspaniałego psa do towarzystwa, stróża, obrońcę, tropiciela i ratownika.
SZATA:
SIERŚĆ:
Długi, mocny włos okrywowy jest przylegający i lekko pofalowany, podszerstek skąpy. Sierść jest najdłuższa na piesi, brzuchu, tylnych stronie nóg przednich i ud, oraz na ogonie. Najkrótsza na głowie i przednich stronach nóg. Sierść jest gęsta.
MAŚĆ:
Trzy odmiany barwne: czarna podpalana, czarna i blond.
Czarna podpalana:
Sierść czarna i lśniąca, znaczenia blond, nie za jasne, ale nie ciemne. Na głowie znaczenia zaczynają się poniżej grzbietu nosa, obejmują kufę do kącików warg, i przechodzą na spód szyi. Na oczami dwie okrągłe, wyraźne plamki. Znaczenia na piersi składają się z dwóch symetrycznych plam, które mogą być połączone.
Na nogach znaczenia, oglądane z boku, obejmują palce i sięgają mniej więcej do nadgarstka; powyżej niego znajdują się tylko na tylnej stronie nóg i sięgają mniej więcej łokcia. Na kończynach tylnych, gdy patrzeć z boku, znaczenia tworzą szeroką linię poniżej stawu skokowego, a wąską – powyżej niego; dalej ciągną się po przedniej stronie nóg aż do poziomu brzucha. Znaczenie występuje także na spodniej stronie ogona.
Wszystkie znaczenia musza być wyraźnie odgraniczone. Pojedyncza, mała biała plamka na piersi, pojedyncze białe włosy na palcach i końcu ogona są dopuszczalne. Pigmentacja powiek, warg i opuszek łap czarna.
Czarna:
Czerń nasycona i lśniąca. Pojedyncza, mała biała plamka na piersi, pojedyncze białe włosy na palcach i końcu ogona są dopuszczalne. Pigmentacja powiek, warg i opuszek łap czarna.
Blond:
Barwa niezbyt ciemna, ani jasna, rozjaśniająca się na brzuchu i nogach, lśniąca. Pojedyncza, mała biała plamka na piersi, pojedyncze białe włosy na palcach i końcu ogona są dopuszczalne. Pigmentacja powiek, warg i opuszek łap czarna.
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie:
Psy: 63 – 70 cm.
Suki: 58 – 65 cm.
GŁOWA:
Grzbiet nosa prosty i równoległy do linii sklepienia czaszki. Kufa i mózgoczaszka mniej więcej jednakowej długości. Skóra na głowie dobrze przylegająca.
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka: Głowa mocna z szerokim i zaokrąglonym czołem.
Stop : Dobrze widoczny.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Nozdrza dobrze rozwinięte. U psów czarnych i czarnych podpalanych pigmentacja czarna, przy maści blond także czarna, ale ?nos śnieżny? (przejściowa utrata pigmentu) dopuszczalny.
Kufa: Mocna, tylko nieznacznie zwężająca sie ku końcowi, czy to oglądana z góry, czy z profilu.
Wargi: Dobrze przylegające.
Uzębienie: Zgryz nożycowy, uzębienie kompletne: 42 zęby zgodnie ze wzorem zębowym, równo osadzone w dziąsłach. Zgryz cęgowy dopuszczalny.
Oczy: Owalne, ani wypukłe, ani głęboko osadzone, barwy ciemno ? lub średnio brązowej. Powieki dobrze przylegające.
Uszy: Wiszące, niezbyt ściśle przylegające, trójkątne, osadzone wysoko i w znacznej odległości od siebie, co optycznie poszerza głowę. Sięgają kącików warg. Końce uszu lekko zaokrąglone. W spoczynku wiszą płasko, przy pobudzeniu mogą być skierowane trochę ku przodowi, z przednią krawędzią w połowie odległości między okiem a potylicą.
SZYJA:
Mocna, średniej długości, skóra na szyi przylegająca.
TUŁÓW:
Grzbiet: Mocny i prosty.
Lędźwie: Mocne, nieco dłuższe od zadu.
Zad: Średnio długi i lekko opadający.
Klatka piersiowa: Mocna, szeroka i głęboka.
OGON:
Dobrze owłosiony, sięga stawu skokowego, ale nie do ziemi. W zależności od nastroju psa może być noszony wysoko i zakręcony nad grzbietem, albo zwisać nisko.
LIMBS
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Mocne, proste i pionowe, zarówno oglądane z przodu, jak z boku.
Łopatki: Bardzo dobrze umięśnione, długie i skośnie ustawione.
Ramię: Długie, dobrze przylegające do tułowia.
Łokcie: Dobrze przylegające do boków.
Nadgarstek: Mocny.
Śródręcze: Umiarkowanie nachylone.
KOŃCZYNY TYLNE: Mocne, oglądane z tyłu pionowe, dobrze kątowane.
Udo i podudzie: Bardzo dobrze umięśnione.
Staw skokowy: Mocny, niski.
ŁAPY: Okrągławe, mocne i zwarte. Palce zwarte i wysklepione. Wilcze pazury powinny być usunięte, chyba, że jest to w danym kraju zabronione. U psów czarnych i czarnych podpalanych pazury czarne, u blond mogą być jaśniejsze.
CHODY: We wszystkich tempach ruch hovawarta jest przestrzenny; kończyny poruszają się równolegle. Kłus powinien być wyciągnięty, z mocnym napędem kończyn tylnych.
SKÓRA: Dobrze przylegająca na całym ciele. U psów czarnych i czarnych podpalanych w odcieniu błękitnym, u blond ? w różowym.
Pies rasy Hovawart jest psem niezwykle inteligentnym, ale w rękach nieodpowiedniej osoby może się to odwrócić w drugą stronę. Decydując się na hovka, należy bardzo dogłębnie przemyśleć wybór bo należy poświęcić mu dużo czasu i cierpliwości.
